گیمیفیکیشن یا بازی آفرینی مفاهیم عمیقی از روانشناسی را با خود یدک میکشد، مخصوصا مفاهیم مرتبط با انگیزش، رفتار و شخصیت شناسی. شناخت این مفاهیم کمک بسیار بزرگی برای پیاده سازی صحیح گیمیفیکیشن انجام خواهد داد.
به طور کلی انگیزاننده ها در دو دسته ی انگیزاننده های داخلی و خارجی جای میگیرند. انگیزاننده های داخلی آنهایی هستند که بازیکن فقط بخاطر لذت بردن از آنها وظیفه ای را انجام میدهد. این انگیزاننده ها بهترین نوع انگیزش در افراد میباشند. این انگیزش بالاترین سطح لذت، درگیر سازی و خلاقیت در انجام وظایف و یادگیری را شامل میشود. برای مثال یک شخصی ممکن است در یک فعالیت ورزشی شرکت کند فقط بخاطر اینکه او ورزش را لذت بخش یافته است. و یا اینکه یک شخص معمایی را حل میکند برای اینکه او عاشق مبارزه است.
به طور کلی انگیزاننده ها در دو دسته ی انگیزاننده های داخلی و خارجی جای میگیرند. انگیزاننده های داخلی آنهایی هستند که بازیکن فقط بخاطر لذت بردن از آنها وظیفه ای را انجام میدهد. این انگیزاننده ها بهترین نوع انگیزش در افراد میباشند. این انگیزش بالاترین سطح لذت، درگیر سازی و خلاقیت در انجام وظایف و یادگیری را شامل میشود. برای مثال یک شخصی ممکن است در یک فعالیت ورزشی شرکت کند فقط بخاطر اینکه او ورزش را لذت بخش یافته است. و یا اینکه یک شخص معمایی را حل میکند برای اینکه او عاشق مبارزه است.
انگیزاننده های خارجی نیز آنهایی هستند که یک شخص آنها را انجام میدهد تا یک پاداش بیرونی بدست آورده و یا از یک تنبیه اجتناب کند. پاداشهای بیرونی میتواند آیتم هایی محسوص مثل پول و یا جام پیروزی باشد، و یا موردهایی غیر قابل لمس مانند موقعیت اجتماعی، اجترام و یا قدردانی باشد.
انگیزاننده های خارجی میتواند مردم را برای انجام وظایف غیر جذاب ترغیب کند که باعث افزایش انگیزاننده های درونی گردد. همچنین بسیاری اعتقاد دارند که انگیزاننده های بیرونی میتوانند همچنین انگیزاننده های درونی را تضعیف کنند، برای مثال بازی را به یک کار تبدیل کنند.
.